نحوه نام گذاری عسل

یکی از سؤالاتی که همواره پرسیده می‌شود، نحوه نام گذاری عسل است. در ادامه مقاله به فاکتورهای مؤثر بر نام عسل اشاره خواهیم کرد.

نحوه نام گذاری عسل

عسل که با نام های دیگر همچون انگبین هم شناخته می­شود، مایعی شیرین که توسط زنبور عسل تولید می­شود. زنبور عسل تولید می­شود. زنبور عسل، شهد گل­ها را می­نوشد و در ساختارهایی از جنس موم به نام کندو ذخیره می­کنند.

شیرینی عسل توسط مونوساکاریدها، فروکتوز و گلوکوز به دست می­آید.

ویژگی­ها

ویژگی مهم عسل آن است که در طولانی مدت فاسد نمی­شود و تنها ماده طبیعی است که این خاصیت و قابلیت را داراست و ارزش غذایی خود را تنها در صورتی ازدست می­دهد که در حرارتی با درجه بالا قرار گیرد.

تولید عسل

زمانیکه زنبور عسل اقدام به جمع آوری شهد گیاهان نماید، تولید عسل شروع می­شود به اینصورت که زنبور عسل شهرا جمع آوری می­کند و ساختار آن را تغییر می­دهد و در کندو  ذخیره می­کند و نکته قابل توجه این است که زنبور عسل اصلا از گل­های سمی استفاده نمی­کند و صرفا سراغ گل­های غیر سمی و شیرین می­رود.

بیشترین میزان تولید عسل مربوط به کشورهای چین، ترکیه، آرژانتین، ایران، آمریکا، اوراین، روسیه و هند است.

همچنین بخوانید: ویژگی‌های عسل طبیعی

تقسیم­ بندی و نام­‌گذاری عسل

عسل­ها معمولا به دو صورت نام گذاری می­شوند:

1-بر اساس نام گیاه: در ای حالت عسل را با گیاهی که از آن تولید شده نام­گذاری می­کنند و توجه به این است که زنبور عسل از شهد چه گیاهی نوشیده است. زنبور یا از یک گیاه تغذیه می­کند که عسل به نام همان گیاه نام­گذاری می­شود؛ مانند: عسل گون، عسل کنار، عسل آویشن، عسل بهارنارنج و… . یا از گیاه­های مختلفی استفاده می­کند که معمولا تعداد گیاهان هم بالاست که در اینصورت عسل به عسل چهل گیاه نام گذاری می­شود.

التبه در حالت اول بیشتر پوشش گیاهی منطقه­ای که زنبور در آن حضور داشته از آن گیاه خاص بوده است و مکان ندارد که عسلی به طور کامل از شهد یک گیاه ساخته شود. بنابراین بیشتر شهد مورد استفاده زنبور در این عسل­ها از یک گیاه بوده است و زنبور از گل­های دیگر هم استفاده کرده. هرچند که کمتر است مانند عسل کنار که زنبور بیشتر از درخت کنار استفاده می­کند.

2- بر اساس نام منطقه: حالت دوم نام گذاری عسل به اینصورت است که به منطقه یا همان استان یا شهری که عسل در آن تولید شده است توجه می­کنند نه گیاه تغذیه شده؛ مانند عسل زنجان، عسل سیستان، عسل قوچان، عسل دلفان، عسل فیروزکوه و…

گاهی ممکن است که برای هر یک از این تقسیمات، کلمه­ای دیگر هم اضافه کنند مانند عسل بهاره فیروزکوه یا عسل پاییزه فیروزکوه.

در اینجا بهاره اشاره به این دارد که عسل از شهد گیاهان بهاره و شکوفه درختان میوه حاصل شده است که تا شکفتن گل­های درختان اقاقیا ادامه دارد. و عسل پاییزه هم اشاره به این دارد که عسل از شهد گیاهان تابستانی و پاییزه که معمولا بعد از اقاقیا رشد می­کند درست شده است.

رنگ

رنگ عسل­ها از سفید روشن تا سیاه متغیر است. رنگی که عسل به خود می­گیرد به شهد مورد استفاده زنبور عسل، منطقه برداشت و مدت زمان نگه­داری بستگی داردو ابته به این نکته مهم هم توجه کنید که بین عسل­ها در رنگ­های مختلف از لحاظ کیفیت و خاصیت تفاوتی وجود ندارد.

رنگ بعضی از عسل­ها در ادامه آورده شده است.

اقاقیا: سفید روشن مانند آب

افرا: لیمویی

اسپرس: زرد طلایی

انواع میوه­ها: زرد متمایل به قهوه­ای

زیرفون: زرد متمایل به سبز

گل قاصد: زرد تیره

نارون: قهوه­ای

شبدر سرخ: زرد متمایل به قرمز

صنوبر: سبز تیره تا سیاه

آویشن: قرمز رنگ و اقیقی قرمز

مرکبات: زرد روشن

جنگل­های مازندران: زرد متمایل به سبز

جنگل­های کاج اروپا: قهوه­ای